Bizi Uzayın Tehlikelerinden Koruyan Şey Nedir?
Gönderilme zamanı: Pzr Eyl 21, 2014 12:35 am
Bizi Uzayın Tehlikelerinden Koruyan Şey Nedir?
Uzay tehlikeli bir yerdir. Öldürücü radyasyon ve parçacıklarla, göktaşlarıyla ve katil astreoitlerle dolu, muazzam soğuk bir boşluktur.
Dünya bu kozmik tehlikelere karşı nispeten güvendedir. İnce bir hava tabakası (atmosferimiz) ve görünmez bir manyetik alanla korunuruz.
Proton (hidrojen çekirdeği) gibi yüklü parçacıklarla elektronlar uzayda ışık hızına yakın hızla gider. Yüksek enerjileri ile tehlikelidirler.
Onları üreten Güneş (Güneş rüzgarı/fırtınası), süpernovalar ve vahşi “aktif” gökadalardır. Bu tür parçacıklara kozmik ışınlar denir.
Ay’a ve Mars’a giden astronotlar dev Güneş patlamasından gelen radyasyonla ölebilir veya kozmik ışınlarla cilt kanserine yakalanabilirler.
Dünya’nın manyetik alanı bu parçacıkları saptırdığından çoğu bize ulaşmaz. (Küçük manyetik alanlı) Ay ve Mars daha tehlikeli yerlerdir.
En ölümcül yüksek enerjili radyasyon (UV, X-ışınları, çoğu Güneş’ten) hava moleküllerince emilir. Aksi takdirde onlar da kansere yol açardı.
Küçük göktaşları atmosferde yavaşlar, ısınır ve buharlaşır. Havasız Ay’da ise küçük taşlar uzay giysisinde / uzay üssünde delikler açabilir.
Yine de Dünya’daki yaşamı tehlikeye sokabilecek pek çok kozmik olay vardır. Ama bunların insan ömrü için meydana gelme olasılığı düşüktür.
Çok büyük bir Güneş patlaması elektrik santrallerini eritip grid sistemlerini ve iletişim ağlarını çökerterek geniş çaplı kaos yaratabilir…
Veya Dünya’ya asteroit/kuyrukluyıldız düşebilir. 1 km’lik bir cisim bir kıtayı mahveder, 10 km’lik bir cisimse küresel felaket yaratabilir.
İyi (denebilecek) bir haber: Radyasyon kaynaklı genetik mutasyonlar da kozmik çarpışmalar da evrimi tetikler. Onlarsız biz burada olmazdık.
Kaynak: bilenyok.com
Uzay tehlikeli bir yerdir. Öldürücü radyasyon ve parçacıklarla, göktaşlarıyla ve katil astreoitlerle dolu, muazzam soğuk bir boşluktur.
Dünya bu kozmik tehlikelere karşı nispeten güvendedir. İnce bir hava tabakası (atmosferimiz) ve görünmez bir manyetik alanla korunuruz.
Proton (hidrojen çekirdeği) gibi yüklü parçacıklarla elektronlar uzayda ışık hızına yakın hızla gider. Yüksek enerjileri ile tehlikelidirler.
Onları üreten Güneş (Güneş rüzgarı/fırtınası), süpernovalar ve vahşi “aktif” gökadalardır. Bu tür parçacıklara kozmik ışınlar denir.
Ay’a ve Mars’a giden astronotlar dev Güneş patlamasından gelen radyasyonla ölebilir veya kozmik ışınlarla cilt kanserine yakalanabilirler.
Dünya’nın manyetik alanı bu parçacıkları saptırdığından çoğu bize ulaşmaz. (Küçük manyetik alanlı) Ay ve Mars daha tehlikeli yerlerdir.
En ölümcül yüksek enerjili radyasyon (UV, X-ışınları, çoğu Güneş’ten) hava moleküllerince emilir. Aksi takdirde onlar da kansere yol açardı.
Küçük göktaşları atmosferde yavaşlar, ısınır ve buharlaşır. Havasız Ay’da ise küçük taşlar uzay giysisinde / uzay üssünde delikler açabilir.
Yine de Dünya’daki yaşamı tehlikeye sokabilecek pek çok kozmik olay vardır. Ama bunların insan ömrü için meydana gelme olasılığı düşüktür.
Çok büyük bir Güneş patlaması elektrik santrallerini eritip grid sistemlerini ve iletişim ağlarını çökerterek geniş çaplı kaos yaratabilir…
Veya Dünya’ya asteroit/kuyrukluyıldız düşebilir. 1 km’lik bir cisim bir kıtayı mahveder, 10 km’lik bir cisimse küresel felaket yaratabilir.
İyi (denebilecek) bir haber: Radyasyon kaynaklı genetik mutasyonlar da kozmik çarpışmalar da evrimi tetikler. Onlarsız biz burada olmazdık.
Kaynak: bilenyok.com